Melbourne

Het heeft weer even geduurd maar hier is weer een verslagje!

Ik heb inmiddels een auto van de coach gekregen om de komende maanden in rond te reizen. Erg fijn want dit maakt me toch een stuk minder afhankelijk van andere. Het is ook nog een automaat dus dat is helemaal super. Ik ben inmiddels gewend om aan de linkerkant de weg te rijden en de enige die de afgelopen weken een Maudie ( rechts rijden) heeft gedaan is Corinne! Om maar meteen helemaal aan het auto rijden aan de linkerkant en in de stad te wennen ben ik in mijn eentje met de auto naar Melbourne city gereden voor een soort van sollicitatie/kennismakingsgesprek bij Hockey Victoria. De grote snelwegen in de buurt van Melbourne zijn tolwegen. Aangezien mijn auto nog niet tolweg klaar was moest ik binnendoor. Het zou ongeveer een uur rijden zijn. Ik ben dik anderhalf uur voordat de afspraak gepland stond weg gereden. Dan zou ik toch op tijd moeten zijn. Niet dus!! Halverwege hield mijn navigatie ermee op. Op hoop van zegen ben ik het goede adres gaan zoeken. Ik wist dat ik in de buurt van de dierentuin moest zijn. Na rondvragen, heel Melbourne door kruisen en twee uur en een kwartier later kwam op het juiste adres aan. Veel te laat dus. Gelukkig was dit niet zo'n probleem. Ze hebben me kort uitgelegd wat de bedoeling van het werk dat ik ga doen zal zijn. Ik ga hockeyles geven aan kinderen van de onderbouw. Er is maar een les die elke keer gegeven wordt dus ik hoop
stiekem dat we het om de zo veel lessen een beetje mogen aanpassen om het ook voor ons als lesgevers uitdagend te houden. We gaan namelijk zes lessen geven per dag. Na een kennismaking van ongeveer een half uur kon ik mijn weg weer gaan zoeken terug naar huis. Mijn navigatie en GPS deden het nog steeds niet. Op de gok ben ik gaan rijden. Ik wist richting welke voorsteden ik moest rijden maar had geen idee waar ik zelf was. Gevolg dat ik richting Sydney ben gaan rijden! Op tijd achter gekomen en omgedraaid de goede kant op. Eenmaal buiten het centrum deed mijn GPS het weer. Op de GPS ben ik naar huis gereden. Om 21.30 was ik thuis.Best een avontuur en ik heb zo een hoop van Melbourne gezien hahahah maar niet voor herhaling vatbaar! Het team en de coach hebben er goed om gelachen. Mijn navigatie houd er nog regelmatig mee op maar ik kan nu prima op mijn GPS rijden.Ik heb inmiddels een etag en daardoor mag ik op de tolwegen rijden. Scheelt een hoop.

De afgelopen weken hebben we op dinsdag ( op het strand), donderdag( op het veld) en zondag ( fitness/veld) getraind. Ze zijn onder de indruk van hoe fit ik ben. Leuk om te horen. Op dinsdag doen we trail tracks. We starten in groepen en je moet proberen je eigen tijd te verbeteren en mensenvoor je in te halen. Ik zit in groep 6 van de acht dus dat is heel netjes, zeker als keeper. Mijn beste tijd was 14:22 op een parcours van 2,9 km dat voor een groot deel berg op gaat. Ben er blij mee.

We hebben nog niet zo heel veel op het veld getraind. Afgelopen zondag hebben we alle verdedigende en aanvallende corners getraind. Een beetje anders als ik gewend ben maar wel goed.

Aan de warmte moet ik nog steeds wennen. Buiten trainen gaat het goed en is er veel airco. Tijdens het trainen is het af en toe gewoon heet. De wind kan hier zelfs heel warm zijn. Het voelt dan alsof je staat te trainen en iemand de hele tijd met een haarfohn tegenover je staat. Maar goed. Niet aan proberen te denken en focussen op de bal en de opdracht. En genoeg drinken natuurlijk.

Op de woensdagen hockey ik in de Summer Series. Niet als keeper maar als speler. Ik sta links achter en lijnstop. Als ik de bal niet heb gaat het prima. Zodra ik de bal aangespeeld krijg kost het me moeite om een goede pass te spelen. Respect voor de goede hockeyers!Verdedigen gaat wel goed. Ik ben niet bang voor de bal dus met harde tackels, soort van suicide loop en tackel backs probeer ik de bal af te pakken. Dat gaat best goed hahah. Ik heb voor de zekerheid voor deze competitie een knal oranje bitje gekocht!

Naast het hockey heb ik genoeg leuke dingen gedaan de afgelopen tijd. Dagjes aan het strand, shoppen, verjaardagen, zwembad hangen en sight seeen. Afgelopen weekend zijn we met een aantal meiden van het team naar het St Kilda festival geweest. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Het was erg gezellig!

De afgelopen dagen zijn er veel bosbranden geweest. Eigenlijk elke dag wel een paar. Gelukkig is Ben een brandweerman en werkt Corinne bij de lokale overheid waarvoor ze van alles regelt wat betreft evacuaties etc. Daarbij krijgt iedereen in de buurt van een brand op tijd een sms met een waarschuwing en advies om te vertrekken. Dus ik maak me geen zorgen.

Naast mijn werk bij Hockey Victoria wil ik aan de slag als zweminstructrice. Ik heb nu zo veel vrije tijd dat ik me af en toe verveel. Jammer genoeg nemen ze niet genoegen met mijn Nederlandse certificaten vanuit de ALO en moet ik hier nog een opleiding volgen.Gelukkig duurt deze maar twee dagen en heb ik de kosten als het goed is zo terug verdient.

Ik heb me aangemeld voor een scholarship programme voor coaches. Ik ben heel benieuwd wat dat gaat worden. We zullen het zien!

Tot snel weer,

Liefs Maud